36. Sport – klein eiland – grote sportlieden- Andrew Jones
Curaçao kan met trots zeggen, dat het sportfiguren van een heel hoog niveau heeft voortgebracht. Beroemde landskinderen die zowel lokaal als internationaal uitblonken waren bijvoorbeeld voetballer en keeper Ergilio Hato, (1926-2003), gewichtsheffer Eduardo “Bèto” Adriana (1925 – 1997), de zwemster Enid Brigitha en de atleet Churandy Martina.
De laatste decennia laat Curaçao veel van zich horen op het gebied van honkbal. De bekendste speler is Andrew Rudolf Jones. Hij werd geboren op 23 april 1977 op Curaçao als zoon van Henry en Carmen Jones. Henry Jones was één van de beste honkbalspelers van het eiland in de jaren zestig en zeventig en was de belangrijkste coach van Andrew. Op vroege leeftijd leerde hij hem de regels en spelsituaties van het honkbalspel. Het sprinten was ook een onderdeel van de training.
Als 11-jarige werd Andrew uitgekozen voor de jeugdselectie om tijdens een toernooi in Japan te spelen. Hij kon op verschillende posities spelen vanwege zijn uitzonderlijk krachtige arm. Tijdens de ‘Latin American Games’ maakte hij ook deel uit van het nationale team. Als 15-jarige was hij de beste speler op het eiland, maar hij moest nog ontdekt worden door scouts uit de VS. Curaçao was bij hen niet bekend als honkbaleiland. De enige Curaçaoënaar die in die tijd honkbal op hoog niveau speelde, was Hensley Meulens die uitkwam voor de New York Yankees. Hierin kwam verandering door tussenkomst van de Caribische zakenman Giovanni Viceisza die ook coach was bij de honkbalclub Atlanta Braves. Hij zag Andrew spelen tijdens een toernooi in Puerto Rico en zijn spel maakte diepe indruk op hem. Hij spoorde Paul Snyder, scout van Atlanta Braves aan het eiland te bezoeken en het spel van Andrew te observeren. Deze scout was tevreden met wat hij zag, met als gevolg dat Atlanta Braves hem graag wilde contracteren. Zij konden de ouders uiteindelijk overtuigen hem naar een trainingskamp te sturen in februari 1993. Daar zaten verschillende tieners uit Latijns-Amerika die allemaal heel veel zin hadden om het te gaan maken in de hoogste honkbalorganisatie van de VS, de Big League. Door zijn meertaligheid kon hij gemakkelijk communiceren met iedereen in de organisatie.
Hij doorliep eerst verschillende lagere divisies van Atlanta Braves, opdat men hem beter kon observeren. De club projecteerde hem als hun toekomstige middenvelder voor 1999 of 2000. Een geluk voor Andrew was dat er spelers geblesseerd raakten en Atlanta een vervanger nodig had en de keus op hem viel. Zijn verdediging en snelheid waren op niveau, maar hij moest nog werken aan het slaan van de bal. Tijdens het hoogste kampioenschap in 1996 tegen de New York Yankees verrichtte hij briljant werk met twee homeruns, waarmee hij bewees dat hij een aanwinst was voor de Major League.
Hij werd later te duur voor Atlanta Braves en op 2 oktober 2008 maakte de club bekend dat hij niet meer terugkwam als één van hun spelers. Hij vervolgde zijn carrière bij verschillende andere honkbalclubs in de VS en in Japan. Andrew speelde ook voor het Nederlandse nationale elftal in 2013 en 2015.
Hij heeft tal van prijzen gewonnen. Naast zijn tien Gold Glove Awards heeft hij vijf keer deel uitgemaakt van de All Star Game en heeft hij ook verschillende records gebroken.
Andrew, de rechtshandige aangewezen slagman en buitenvelder, is een rolmodel voor onze jeugd en heeft waarschijnlijk de deur geopend voor vele latere honkbalspelers uit Curaçao.
